M

MODUŁ PAMIĘCI

Pamięć RAM komputera, w odróżnieniu np. od pamięci kart graficznych, sprzedawana jest nie jako oddzielne układy scalone, lecz w postaci specjalnych modułów pamięci. Każdy taki moduł to płytka drukowana z przylutowanymi na niej wieloma kośćmi pamięci (np. DRAM). Obecnie popularne są trzy rodzaje modułów pamięci: SIMM, DIMM i RIMM. Moduły pamięci montuje się na płytach głównych w bankach pamięci.

MONITOR

Urządzenie komputerowe, które wyświetla obrazy przekazywane do niego z karty graficznej. Typowa przekątna ekranu monitora to obecnie 17 cali (42 centymetry). Por. monitor ciekłokrystaliczny, monitor CRT.

MONITOR CIEKŁOKRYSTALICZNY

Monitor, który jest wyposażony w wyświetlacz ciekłokrystaliczny. Tego typu monitory są płaskie i zajmują bardzo mało miejsca, gdyż nie mają kineskopu. Ich jakość obrazu, a szczególnie ostrość jest bardzo dobra. Dodatkową zaletą jest mniejsze zmęczenie oczu podczas długiej pracy niż w przypadku korzystania ze standardowych monitorów CRT.

MONITOR CRT

Monitor wyposażony w lampę kineskopową. Urządzenia te mają bardzo dobre parametry wyświetlanego rozmiaru, ich wadą są jednak spore rozmiary oraz promieniowanie wytwarzane przez kineskop.

MORFING

Trik graficzny, który polega na płynnej zmianie jednego obrazu graficznego w drugi. Może to być np. kilkudziesięcioklatkowa animacja, w której twarz kobiety zmienia się w twarz mężczyzny. Morphing to skrót od ang. metamorphosing - przekształcanie.

MORGAN

Nazwa kodowa poprzedniej generacji procesora Duron. W tej wersji występują wszystkie Durony z zegarem od 1 GHz do 1,3 GHz. Najważniejszą zmianą jest dodanie nowych instrukcji multimedialnych SSE, identycznych, w jakie wyposażone są procesory Pentium III i Pentium 4.

MP2

Format plików muzycznych, w których dźwięk skompresowany został za pomocą algorytmu MPEG-1 Audio Layer-2 - starszego brata popularnego formatu MP3. Plik MP2 o podobnej jakości dźwięku do pliku MP3 ma większą wielkość. Jakość uważaną za bliską dźwiękowi jakości CD otrzymuje się w MP2 przy parametrze bitrate równym 192 kb/s, co odpowiada kompresji dźwięku 7,3:1. Natomiast te same parametry dla formatu MP3 wynoszą odpowiednio 128 kb/s i 11:1. Kompresja MP2 stosowana jest w formatach Video CD oraz Super Video CD do zapisu ścieżki dźwiękowej.

MP3

MP3, a właściwie MPEG-1 Audio Layer-3, to rodzaj kompresji stratnej sekwencji dźwiękowych do plików o stosunkowo niewielkich rozmiarach (zwykle ok. jednej dwunastej rozmiarów oryginalnego pliku), z zachowaniem dobrej jakości dźwięku. Skuteczność algorytmu MP3 stworzonego przez grupę MPEG opiera się m.in. na wykorzystaniu naturalnego zjawiska zwanego efektem maskowania. Pliki MP3 można ściągnąć z internetu. Wiele z nich zawiera muzykę znanych wykonawców, dlatego ich istnienie i rozpowszechnianie nie cieszy się aprobatą przemysłu muzycznego. Firmy promujące technologię MP3 (np. firmy produkujące sprzętowe odtwarzacze MP3) i strony WWW zamieszczające pliki w tym formacie są często oskarżane o popieranie piractwa. Najpopularniejszym odtwarzaczem plików MP3 jest darmowy Winamp.

MPEG

Powołana w 1988 r. międzynarodowa grupa specjalistów zajmujących się analizą obrazu i transmisji cyfrowej danych. Opracowała m.in. standardy MPEG-1 oraz ulepszony MPEG-2, wykorzystywane do komputerowego zapisu plików multimedialnych oraz w systemach telewizji cyfrowej. Często mówi się o danych zapisanych w formacie MPEG - chodzi tu o pliki z rozszerzeniem .mpg lub .mpeg, które zawierają filmy. Ang. Moving Pictures Experts Group - grupa ekspertów filmowych.

MPEG-1

Standard kompresji obrazów wideo oraz dźwięku pozwalający zapisać 30 klatek filmu z rozdzielczością obrazu 352 na 240 w każdej sekundzie filmu. Film taki można odtwarzać w napędzie CD-ROM x2 (tzn. działającym z prędkością odczytu 300 kB/s) lub szybszym. Kompresję dźwięku według tej specyfikacji zastosowano w popularnym formacie plików MP3. Video CD stosuje kompresję MPEG-1 do obrazu.

MPEG-2

Standard kompresji obrazów wideo oraz dźwięku pozwalający zapisać 60 klatek filmu z rozdzielczością 720 na 480 lub 1280 na 720 w każdej sekundzie filmu, oraz dźwięk z jakością CD. Używany w telewizji cyfrowej, a także do kompresowania obrazu na płytach DVD. Do dekompresji obrazu i dźwięku z formatu MPEG-2 wskazana jest karta zwana dekoderem MPEG-2 lub programowy odtwarzacz DVD.

MPEG-3

Standard kompresji obrazu i dźwięku opracowany na potrzeby telewizji cyfrowej. Okazałosię jednak, iż ta z powodzeniem może wykorzystywać MPEG-2, tak więc MPEG-3 nie jest praktycznie używany.

MPEG-4

Najnowszy standard grupy MPEG definiujący kompresję plików audio i wideo. Stworzony z myślą o telewizji cyfrowej oraz aplikacjach multimedialnych przesyłających dane przez internet (tzw. streaming). Zapewnia odpowiednią jakość i płynność obrazu nawet przy niskiej transmisji danych, np. przez adaptery ISDN.

MPR II

Stworzona w 1990 r. w Szwecji norma emisji promieniowania dla monitorów komputerowych. Ang. Maximum Permitted Radiation - maksymalna dozwolona dawka promieniowania.

MS-DOS

Stworzony przez Microsoft i wydany w 1981 r. (a następnie sukcesywnie ulepszany) najpopularniejszy przez wiele lat system operacyjny do pecetów. MS-DOS charakteryzował prosty, lecz niewygodny tekstowy interfejs użytkownika wymagający od niego wpisywania słownych komend w wierszu poleceń. MS-DOS przetrwał w Windows pod postacią tzw. trybu MS-DOS. Ang. Microsoft Disk Operating System - dyskowy system operacyjny Microsoftu.